ბრენდინგის კომპონენტები და ძლიერი ბრენდის შექმნა

ჭკვიანი სასაქონლო ნიშნისა და ბრენდის ვიზუალური სტილის შექმნა უმეტეს შემთხვევაში აუცილებელი პირობაა ეფექტური მარკეტინგული გადაწყვეტილებების მისაღებად და პროდუქტის, კომპანიისა თუ მომსახურების ბაზარზე განსავითარებლად.

მომხმარებლების, პარტნიორების და ინვესტორების მიერ ბრენდის აღქმა ვიზუალით და სახელით იწყება. ლოგო, ჰარმონიულად დაკავშირებული სახელთან -ეს არ არის მხოლოდ კომპანიის იდენტიფიკაციის საშუალება, მისი როლი არის უფრო მეტად ფართო. სწორი იდენტიფიკატორის გარეშე ბრენდის განვითარებაზე ყველაზე აგრესიულად მოქმედმა და ფართომაშტაბიანმა კომპანიებმაც კი შესაძლოა ბაზარზე მარცხი განიცადოს. ასე რომ ბრენდიგი არ არის მხოლოდ სავაჭრო ნიშანი ან ლოგო. იგი აერთიანებს ერთად მომუშავე მრავალ კომპონენტს, რომლებმაც უნდა შექმნან ბრენდის კონცეფცია. მათი მართვა კი ბრენდის სტრატეგიის ერთ-ერთი ნაწილია. ბრენდის პოზიციონირება და ოპერაციები ბრენდინგის მენეჯმენტის მიდგომებია. ბრენდი ეს არ არის მხოლოდ კომპანიის სახელი და ნიშანი, ეს არის მნიშვნელოვანი ვიზუალური ეფექტი, რომელიც საშუალებას იძლევა, გამოვარჩიოთ თქვენი პროდუქცია სხვა მსგავსისგან. ეს არის ლოგოტიპი რომლის დანახვაზეც მომხმარებელი გადაწყვეტს გახსნას საფულე და შეიძინოს ის. ამიტომაც მნიშვნელოვანია დაკვირვებით და უფრო მეტი მონდომებით შემუშავდეს ბრენდის კომპონენტები. ეს კომპონენტები კი არის:

1) სახელი;

2) ლოგო;

3) კომპანიის სლოგანი;

4) პროდუქციის ხარისხი;

5) საფასო პოლიტიკა;

6) პოზიციონირება;

7) რეპუტაცია.

რატომ აირჩიეს მაინცდამაინც ეს კომპონენტები?- რადგან ისინი განუყოფელი ნაწილია ერთი დიდი ჯაჭვისა. მაგალითად, Apple(სახელი)- როდესაც თქვენ გესმით ამ ბრენდის სახელი თქვენ მაშინვე გახსენდებათ მოკბეჩილი ვაშლი(ლოგო), თქვენ იცით რომ მისი პროდუქცია არც ისე იაფია(საფასო პოლიტიკა), თქვენ იცით რომ ეს არის ხარისხიანი და ყველაზე თანამედროვე საქონელი(პოზიციონირება ხარისხი), რაც შეეხება სლოგანს, სტივ ჯობსმა გადაწყვიტა შეერჩია ისეთი სლოგანი რომელიც შეეფერებოდა თითოეული ასორტიმენტის პროდუქტს. Apple-ისთვის წარმატებული სლოგანი ბოლო აღმოჩნდა - „Think different“ -იფიქრე განსხვავებულად.

ზემოთ ჩამოთვლილიდან გამომდინარე ბრენდი კომპლექსური ცნებაა. სწორედ ამიტომ არის მნიშვნელოვანი რომ მისი ელემენტები დამუშავდეს და შეიქმნას დაბალანსებულად.

სახელი- სწორად შერჩეული სახელი პროდუქტის წარმატებაზე უდიდეს გავლენას ახდენს. სახელი მიუთითებს არამარტო პროდუქტზე ან მომსახურებაზე არამედ მის მწარმოებელზე და ასევე იმიჯზე.

ლოგო- კარგად გააზრებული ლოგო ეს არ არის მხოლოდ სასაქონლო ნიშანი წარწერით, რომელიც შექმინილი ფერების შერჩევითა და კომპოზიციის კანონებით. ლოგოში ყოველთვის უნდა აისახოს თუ არა კონკრეტული მნიშვნელობა? საკამათო შეკითხვაა. ასეთი შეკითხვები შეიძლება გაჩნდეს ძალიან ბევრი, დაუმთავრებლად შეიძლება ლოგოს ხარისხის შეფასების კრიტერიუმებზე ჩაღრმავება. თუმცა ერთი ფაქტი ნათელია გააზრებულად შემუშავებული სიმბოლო არ არის მოსაბეზრებელი. ასეთ სასაქონლო ნიშანს შეიძლება თვალი ადევნო ბილბორდებზე, ეტიკეტებზე, ლაითბოქსებზე, უამრავ სხვა სარეკლამო მატარებელზე და ის არ გამოიწვევს მობეზრების და ყველაზე უარესი -უარყოფის გრძნობას. კარგ სასაქონლო ნიშანს შეუძლია ბრენდის მიმართ ლოიალურობის მოტივირება რისკენაც მიისწრაფვის ყველა ამბიციური კომპანია. მრავალი ფაქტორის გათვალისწინება, ლამაზად შესრულება და ამასთან მნიშვნელობის არ დაკარგვა - სწორედ ეს არის ლოგოს შექმნის პროფესიონალიზმი. სწორი სასაქონლო ნიშანი სწორედაც რომ უნდა მუშაობდეს, მან უნდა: დააინტერესოს, გააოცოს, გამოიწვიოს დისკუსიები, განაწყოს, იყოს თვალშისაცემი, გადმოსცეს პოზიციონირება, მომხმარებელს განუმარტოს საფასო სეგმენტი და მრავალი სხვა.

შემუშავებული ლოგოს ეფექტურობა შეიძლება განაპირობოს, როგორც ყველა ზემოთ ჩამოთვლილმა პუნქტმა ცალ-ცალკე, ასევე მათმა კომბინაციამ. კარგად შექმნილი სასაქონლო ნიშანი ატარებს სხვადასხვა ასოციაციურ შტრიხებს, რომლებსაც მომხმარებელი აღიქვამს ინდივიდუალურად. სწორედ ლოგოს ამ ასოციაციური შტრიხების დახმარებით იქმნება ბრენდის ადეკვატური იდენტიფიკაცია: მომხმარებელი უბრალოდ „კითხულობს“ პროდუქტის ორიენტაციის ყველა დეტალს, საბაზრო სეგმენტის ხასიათს, კომპანიის მომხმარებელთან კომუნიკაციის ტრადიციებს.

ზოგადად, სლოგანი არ არის კომპანიის სიტყვიერად გამოხატული დაპირება. ის ხელს უწყობს კომპანიას რომ მოახდინოს მისიის რეალიზება, რომელიც არის ერთ-ერთი მარკეტინგული ხრიკი და ის მიმართული იმისკენ რომ მომხმარებელმა ადვილად დაიმახსოვროს იგი. სლოგანი მომხმარებელს უნდა მივაწოდოთ რაც შეიძლება გასაგებად, ემოციურად, დამაჯერებლად და ლოკალურად. ყურადღება უნდა მივაქციოთ სლოგანის სწორად შერჩევას და მის გრაფიკულ გამოხატულებას. ასევე ყურადღება უნდა გამახვილდეს სლოგანის წარმოთქმაზე. ის ისე უნდა იყოს წარმოთქმული, რომ მაყურებელთა და მსმენელთათვის შთამბეჭდავი და დასამახსოვრებელი დარჩეს. ამის ერთ-ერთი ნათელი მაგალითია ნიკო გომელაურის მიერ გაკეთებული ლუდი „ნატახტარის“ რეკლამა და სლოგანი „ მერე რა, რომ ზამთარია“. არსებობს კომპანიები, რომლებსაც არ გააჩნიათ საქმიანობასთან შეხამებული სლოგანი, რაც მეტწილად ასუსტებს და აფერხებს პროდუქციის რეალიზებას. ამიტომ, საჭიროა შეიქმნას ისეთი სლოგანი, რომელიც გაიგივებული იქნება ფირმის საქმიანობასთან, რადგან ის ხელს უწყობს შემდგომი ბრენდების წარმოჩენასა და კომპანიის წინსვლას.

სპეციფიკურ ხმას საჭიროებს სლოგანი, როცა წარმოითქმება ტელე ან რადიო საშუალებით. ალბათ, ბევრი თქვენგანი დააკვირდებოდა სლოგანებს ტელევიზიის საშუალებით, რომლებსაც წარმოთქვამენ ბავშვები. ბავშვის ხმა მეტად შთამბეჭდავია მსმენელისათვის და უნერგავს გონებაში შესაბამისი ბრენდის შესახებ ინფორმაციას. ამიტომაც, ხშირია შემთხვევები, როდესაც კომპანიები იყენებენ ბავშვის ხმას. ნებისმიერი ფირმა, რომელიც დაკავებულია პროდუქციის რეალიზებით, დიდ აქცენტს აკეთებს საიმედოობაზე. მომხმარებლისათვის მიწოდებული პროდუქცია უნდა იყოს საიმედო და სანდო. სწორედ ასეთ შემთხვევებში, უნდა შეიქმნას იმ სახის სლოგანი, რომლის შინარსი შეიძლება მწირ ინფორმაციას მოიცავს ამ ბრენდზე, მაგრამ ნდობის ფაქტორს აღუძრავს მომხმარებელს. სპეციფიკური ხმის საშუალებით ხდება ბრენდის პოპულარიზება. ამ შემთხვევაში მსმენელის ყურადღება ექცევა არა იმას, თუ რა სახის პროდუქციაზეა საუბარი, არამედ ვის მიერაა გაკეთებული რეკლამა. სლოგანი ყოველთვის უნდა ამართლებდეს იმ დაპირებას, რომელსაც ფირმა მომხმარებელს სთავაზობს. ფირმა უნდა გახდეს ხიდი მომხმარებლიდან პროდუქციამდე. ასევე უნდა გვესმოდეს ისიც, რომ შესაძლებელია კომპანიის სლოგანის შეცვლა და ის იცვლება კომპანიის სტრატეგიის ცვლილების და მიხედვით.

ბრენდის ბოლო ოთხი ელემენტი მჭიდრო კავშირშია ერთმანეთთან, რადგან თითოეული მათგანი დაკავშირებულია მეორესთან. მთავარია რომ განისაზღვროს მათი ზოგადი ტენდენციები- ეს არის სამიზნე აუდიტორია და პოტენციური კლიენტები. კომპანიის პროდუქცია იქნება პრემიუმ-ხარისხის თუ ყველდღიური მოხმარების პროდუქტი. ეს ყველაფერი განისაზღვრება კომპანიის მისია მიზნებიდან და ამოცანებიდა.

სწორედ ამ 7 კომპონენტის ერთობლიობა დაეხმარება კომპანიას გახდეს ცნობადი და სეთი ბრენდი რომელიც არავის დაავიწყდება, ეს ყველაფერი კი საწინდარია გაყიდვების ზრდის.

ბრენდი უფრო მეტია, ვიდრე უბრალო სახელი და სიმბოლო. ეს არის მომხმარებლის აღქმა და დამოკიდებულება ყველაფერ იმაზე რაც მისთვის პროდუქტს და მომსახუებას წარმოადგენს. ბრენდი არსებობს მომხმარებლის გონებაში, სწორედ ამიტომაც ძლიერი ბრენდის ფასეულობა მის ძალაშია, რომ მოიპოვოს მომხმარებლის ყურადღება და შემდეგ ლოიალობა. ბრენდები ერთმანეთისგან ფასეულობის და ძალის მიხედვით განსხვავდებიან, რომელიც მათ საბაზრო სივრცეში გააჩნიათ. ძლიერ ბრენდს გააჩნია დიდი ბრენდს კაპიტალი. ბრენდის კაპიტალი ეს არის პოზიტიური განმასხვავებელი ეფექტი, რომელიც, ბრენდის ცოდნის შემთხვევაში, გავლენას ახდენს მომხმარებლის გამოხმაურებაზე, პროდუქტსა თუ მომსახურებაზე. ბრენდი რომელსაც ძლიერი ბრენდის კაპიტალი გააჩნია, ფასეული აქტივია.

მარკეტოლოგის ერთ-ერთი მთავარი ამოცანაა ბრენდინგი. ბრენდის სტრატეგიასთან დაკავშირებული გადაწყვეტილებები მოიცავს ბრენდის პოზიციონირებას, ბრენდის სახელის შერჩევას, სპონსორობას და განვითარებას.

ბრენდის პოზიციონირება არის ყველაზე მნიშვნელოვანი კომპონენტი ბრენდის მშენებლლობაში. პოზიციაა ის თუ სად ჯდება შენი ბრენდი მთლიან კონკურენტულ ბაზარზე. ეს არის იმის გამოხატვა, თუ როგორ გინდა რომ აღგიქვას მომხმარებელმა. მარკეტოლოგებს ბრენდის პოზიციონირება სამ დონეზე შეუძლიათ. ბრენდი შეიძლება პოზიციონირებული იყოს პროდუქტის მახასითებლების მიხედვით. რეალურად პროდუქტის მახასიათებლები პოზიციონირების დროს ნაკლებად სასურველი დონეა, რადგან კონკურენტებს შეუძლიათ მათი კოპირება. უფრო მნიშვნელოვანი ის არის, რომ მომხმარებლებს აინტერესებს თუ რა სარგებელი მოაქვს მათთვის ამ მახასიათებლებს. ბრენდის პოზიციონირება შესაძლებელია სასურველ სარგებელთან მისი სახელის ასოცირებით. ანუ მარკეტოლოგებს შეუძლიათ ისაუბრონ არა მარტო პროდუქტის მახასიათებლებზე არამედ იმაზე თუ რა სარგებელს იძლევა პროდუქტი თუ მომსახურება. ზოგიერთი წარმატებული ბრენდი, რომელიც სარგებლის მიხედვით არის პოზიციონირებული არიან: Volvo (უსაფრთხოება), Hallmark (მზრუნველობა), Harley-Davidson (თავგადასავლები), FedEx (ამანათის გარანტირებული 24 საათში მიტანა), Lexus (ხარისხი). უძლიერესი ბრენდები პოზიციონირებული არიან ძლიერ რწმენასა და ფასეულობებზე დაყრდნობით. სწორედ ასეთი ბრენდი აღძრავს ძლიერ ემოციებს მყიდველში. ბრენდის ექსპერტი მარკ გობი ამტკიცებს, რომ წარმატებულმა ბრენდმა მომხმარებელში უნივერსალური ემოციები უნდა აღძრას. ის უპირატესობას ბრენდის ირგვლივ გაოცების, აღფრთოვანებისა და სიყვარულის შექმნას უსვამს ხაზს.

ბრენდის პოზიციონირებისას მარკეტოლოგებმა ბრენდისთვის უნდა ჩამოაყალიბოს მისია და ხედვა იმისა, თუ როგორი უნდა იყოს და რა უნდა გააკეთოს ბრენდმა. ბრენდი არის კომპანიის სიტყვა, პირობა, მყიდველთათვის შექმნას ნიშან-თვისებათა , სარგებელთა, მომსახურებათა და შთაბეჭდილებების მუდმივობის წყება. ეს არის ერთგვარი კონტრაქტი მომხმარებელთან, რათა მან გაიგოს, თუ როგორ უნდა შექმნას პროდუქტმა და მომსახურებამ ფასეულობა და მომხმარებლის კმაყოფილება.

ბრენდისთვის საუკეთესო სახელის შერჩევა რთული ამოცანაა. ეს პროცესი იწყება პროდუქტისა და მისი სარგებლების, მიზნობრივი ბაზრისა და არსებული მარკეტინგული სტრატეგიების საგულდაგულო შესწავლით. ბრენდის სახელის შერჩევისას უნდა გავითვალისწინოთ შემდეგი პუნქტები : ის უნდა შეიცავდეს რაღაცას, რაც პროდუქციის სარგებელსა და ხარისხს შეეხება; მისი წარმოთქმა, ცნობა და დამახსოვრება ადვილი უნდა იყოს; ასევე უნდა იყოს განსხვავებული, გავრცობადი; ადვილად ითარგმნებოდეს უცხო ენაზე, შესაძლებელი უნდა იყოს მისი რეგისტრაცია და კანონით დაცვა.

ბრენდის სპონსორობა- მწარმოებელს სპონსორობის ოთხი ალტერნატივა გააჩნია:

1) პროდუქტი შეიქმნას როგორც, მწარმოებლის ბრენდი;

2) შესაძლოა პროდუქცია გადამყიდველს მიეყიდოს, რომელიც მას კერძო ბრენდად აქცევს (მაღაზიის ან დისტრიბუციის ბრენდი);

3) ბაზრის ლიცენზირებული ბრენდი;

4) ორ კომპანიას შეუძლია ძალები გააერთიანოს და ერთობლივი ბრენდი შექმნას.

მწარმოებელ ბრენდს გააჩნია გრძელი, დომინირებული საცალო ვაჭრობის გამოცდილება. ბოლო დროს ბევრმა საცალო და ბითუმად მოვაჭრეებმა შექმნეს კერძო ბრენდები(მაღაზიის ბრენდები). კერძო ბრენდები არის პოზიტიური, განმასხვავებელი ეფექტი, რომელიც ბრენდის ცოდნის შემთხვევაში, გავლენას ახდენს მომხმარებლის პროდუქტზე თუ მომსახურებაზე გამოხმაურებისას. კერძო ბრენდის დაარსება რთულია, მისი სტიმულირება კი - ძვირადღირებული. მიუხედავად ამისა, მას გადამყიდელისთვის მაღალი მოგება მოაქვს. ასევე, გადამყიდველს ეძლევა საშუალება ექსკლუზიური პროდუქცია, რომლის ყიდვაც კონკურენტებთან შეუძლებელია, შესთავაზოს მომხმარებელს. ამას, შესაძლებელია მოჰყვეს მაღაზიის კლიენტურის ზრდა და მათი ლოიალობა.

ე.წ. ბრენდების ბრძოლაში, რომელიც მწარმოებლების ბრენდსა და კერძო ბრენდს შორის მიმდინარეობს, საცალო მოვაჭრეებს ბევრი უპირატესობა გააჩნიათ. ისინი აკონტროლებენ მაღაზიებში პროდუქციის განლაგებას და მათ ფასებს. გადამყიდველები კერძო ბრენდს კონკურენტ მწარმოებელთა ბრენდებთან შედარებით ნაკლებ ფასს ადებენ და ამით დაბალი ბიუჯეტის მქონე მყიდველებს იზიდავენ. ბევრი მაღაზიის მეპატრონე დარწმუნებულია, რომ მაღაზიის საკუთარი ბრენდი ხშირად დიდი მწარმოებლების მიერ არის შექმნილი.

ბევრ მწარმოებელს საკუთარი ბრენდის სახელის შესაქმნელად წლები და მილიონების დახარჯვა სჭირდება. ზოგიერთი კომპანია ლიცენზიას იღებს სახელებისა და სიმბოლოების გამოყენებაზე, რომლებიც ან სხვა მწარმოებლების მიერ იყო შექმნილი, ან ცნობილი ადამიანის თუ პოპულარული კანონებისა და წიგნების გმირთა სახელებს წარმოადგენენ. დაპატენტების ყველაზე მზარდი კატეგორია კორპორაციული ბრენდის დაპატენტებაა, რადგან სულ უფრო მეტი კომერციული თუ არაკომერციული ორგანიზაცია საკუთარ სახელებს აპატენტებს, რათა დამატებითი შემოსავალი და ბრენდის აღიარება მოიპოვონ. მაგალითად, coca-cola-ს 57 ქვეყანაში 320 პატენტი გააჩნია და 10 000-ზე მეტი სახეობის პროდუქტს აწარმოებს. დაწყებული ბავშვების ტანსაცმლით და „ბოქსერებით“ დამთავრებული საყურეებით, coca-cola-ს პაწაწინა ბოთლის ფორმა აქვს. გასულ წელს 1 მილიარდზე მეტი დოლარის ღირებულების coca-cola-ს დაპატენტებული პროდუქცია გაიყიდა.

მიუხედავად იმისა, რომ კომპანიები უკვე დიდი ხანია ერთობლივი ბრენდის პროდუქციას უშვებენ. პროდუქციის ერთობლივი ბრენდინგი ხდება იმ შემთხვევაში, როდესაც სხვადასხვა კომპანიის ორი აღიარებული ბრენდის სახელი ერთსა და იმავე პროდუქტზეა გამოყენებული. მაგალითად Mattel-ი დაუკავშირდა coca-cola-ს, რათა ბაზარზე Soda Fountain Sweetheart Barbie გაეტანა. ერთობლივი ბრენდინგის უამრავლეს სემთხვევაში, ერთი კომპანია მეორე კომპანიის ცნობილი ბრენდის გამოყენებაზე ლიცენზიას იღებს და მას თავის ბრენდთან კომბინაციაში იყენებს.

ერთობლივ ბრენდინს ბევრი უპირატესობა გააჩნია. იმის გამო, რომ თითოეული ბრენდი დომინირებს განსხვავებულ კატეგორიაში, კომბინირებული ბრენდები უფრო მეტად იპყრობენ მომხმარებლის ყურადღებას და ზრდის ბრენდის კაპიტალს. ერთობლივი ბრენდინგი ასევე საშუალებას ძლევს კომპანიას, თავისი არსებული ბრენდი ისეთ კატეგორიაში გაავრცელოს, სადაც მისი მარტო დანერგვა მრავალ სირთულესთან იქნება დაკავშირებული.

ერთობლივ ბრენდინგს გარკვეული უარყოფითი მხარეც გააჩნია. ჩვეულებრივ ასეთი სახის ურთიერთობები დაკავშირებულია რთულ კონტრაქტებთან და ლიცენზიებთან. ერთობლივი ბრენდირების შემთხვევაში პარტნიორმა კომპანიებმა ერთმანეთთან საგულდაგულოდ უნდა შეათანხმონ სარეკლამო, გაყიდვების სტიმულირებისა და სხვა მარკეტინგული ძალისხმევები. ერთობლივი ბენდინგის შემთხვევაში, პარტნიორებს უნდა სჯეროდეთ რომ თითოეული მათგანი ბრენდს კარგად მიხედავს.

როდესაც საქმე ბრენდის განვითარებას ეხება, კომპანიას გააჩნია ოთხი არჩევანი: სერიის გაფართოების სტრატეგია, ბრენდის გაფართოების სტრატეგია, მრავალი ბრენდის სტრატეგია, ახალი ბრენდის სტრატეგია.

სერიის გაფართოების სტრატეგია გულისხმობს მოცემული პროდუქტის კატეგორიისათვის ახალი მახასიათებლების დამატებას იმავე ბრენდის სახელის ქვეშ. ეს მახასიათებლები შეიძლება იყოს- ახალი სურნელი, ფორმა, ფერი, დამატებითი ინგრედიენტები თუ ზომა. კომპანია სერიის გაფართოების სტრატეგიას ირჩევს როდესაც ის წარმოადგენს ახალი პროდუქტის ბაზარზე შეტანის დაბალფასიან და ნაკლებად სარისკო გზას. ან როდესაც სერიის გაფართოება აკმაყოფილებს მომხმარებლის მრავალფეროვან სურვილებს, ან უბრალოდ მაშინ როდესაც კომპანიას გადამყიდველისაგან თაროზე უფრო მეტი სივრცე სურს, რომ დაისაკუთროს. თუმცა, პროდუქციის სერიის გაფართოების სტრატეგია გარკვეული სახის რისკთანაა დაკავშირებული. ზედმეტად გაფართოებულმა ბრენდის სახელმა შეიძლება დაკარგოს თავისი სპეციფიკური მნიშვნელობა და მომხმარებლის იმედგაცრუება და გულდაწყვეტა გამოიწვიოს. მაგალითად, მომხმარებელი ადგილობრივ სუპერმარკეტში ბურღულეულის ყიდვისას ხედავს 150-ზე მეტ ბრენდს, რაც იწვევს მომხმარებლის დაბნევასა და გაღიზიანებას.

სერიის გაფართოებასთან დაკავშირებული კიდევ ერთი რისკი ისაა, რომ ერთი პროდუქტის გაყიდვების ზრდა შეიძლება სერიაში სხვა პროდუქტის გაყიდვების შემცირების ხარჯზე მოხდეს. პროდუქციის სერიის გაფართოება თავის დანიშნულებას საუკეთესოდ ასრულებს, როდესაც ის გაყიდვებს სხვა პროდუქტების კანიბალიზაციას ახდენს.

ბენდის გავრცობის სტრატეგია მოიცავს პროდუქტის ახალ კატეგორიაში მოდიფიცირებული ან ახალი პროდუქტის გამოშვებას წარმატებული ბრენდის სახელის გამოყენებით. Mattel-მა გამოიყენა Barbie-ს თოჯინის წარმატებული ბრენდი და ახალი კატეგორიები შექმნა, რომელიც მოიცავს ბარბის სალის ავეჯს, ბარბის კოსმეტიკას, ბარბის ელექტრონიკას თუ ბარბის წიგნებს, ბარბის სპორტულ ინვერტარსა და თვით ბარბის ჯგუფ Beyond Pink-ს. ბრენდის გავრცობის სტრატეგია ახალ პროდუქტს სწრაფ აღიარებასა და უფრო სწრაფ გავრცელების საშუალებას აძლევს. ის ზოგავს რეკლამის ხარჯებსაც, რომელიც, ჩვეულებრივ, ახალი ბრენდის სახელის შექმნისას არის საჭირო. ამასთანავე, ბრენდის განვრცობის სტრატეგია რისკთანაცაა დაკავშირებული. განვრცობამ შესაძლოა მთავარი ბრენდის იმიჯიც კი დააზიანოს. თუ ბრენდის განვრცობამ კრახი განიცადა, ეს აუცილებლად ჩრდილს მიაყენებს მომხმარებლის სხვა, იმავე ბრენდის სახელის მქონე, პროდუქტებისადმი დამოკიდებულებას. უფრო მეტიც, ბრენდის სახელი მიუხედავად მისი წარმატებულობისა ცალკეული პროდუქტისათვის შესაძლოა არც თუ ისე ზუსტი და შესაბამისი იყოს. ხშირი გამოყენების შედეგად, მომხმარებლის გონებაში განსაკუთრებული აღქმა გააჩნია თითოეულ ბრენდისადმი, ამიტომ კომპანიებმა, რომლებიც ბრენდის გავრცობას ცდილობენ, კარგად უნდა გამოიკვლიონ და განსაზღვრონ, თუ რამდენად ასოცირდება ახალი პროდუქცია ამ აღქმასთან.

ხშირად, კომპანიები ერთსა და იმავე კატეგორიაში სხვადასხვა ბრენდებს ნერგავენ. მაგალითად, P&G-ს თითოეული თავისი პროდუქტის კატეგორიაში მრავალი სხვადასხვა ბრენდი გააჩნია. მრავალი ბრენდის სტრატეგია გვთავაზობს ყიდვის განსხვავებულ მოტივებზე სხვადასხვა ნიშან-თვისებათა და მიმართვათა შექმნის შესაძლებლობას. ის აგრეთვე კომპანიას გადამყიდველის თაროების მეტი ნაწილის დაკავების საშუალებას აძლევს. ასევე კომპანიას შესაძლოა სურდეს, თავისი ძირითადი ბრენდი დამცავი ბრენდების შექმნით დაიცვას. Seiko სხვადასხვა ბრენდის სახელებს იყენებს თავისი ძვირადღირებული (Seiko Lasalle) და იაფი საათებისთვის (pulsar), რათა Seiko-ს ძირითადი ბრენდის ფლანგები დაიცვას.

მრავალი ბრენდის სტრატეგიის უარყოფითი მხარე არის ის, რომ თითოეულმა ბრენდმა შესაძლოა ბაზრის მხოლოდ მცირე ნაწილი დაიკავოს და არც ერთი მათგანი დიდად მომგებიანი არ იყოს. კომპანია, შესაძლოა, იძულებული გახდეს უამრავ ბრენდებზე თავისი რესურსები ხარჯოს, იმის მაგივრად რომ რამდენიმე ძლიერი მაღალმომგებიანი ბრენდი შექმნას. ამ შემთხვევაში კომპანიებმა უნდა შეამცირონ მოცემულ კატეგორიაში არსებული ბრენდების რიცხვი და ახალი ბრენდის შესარჩევად უფრო მკაცრ პროცედურებს მიმართონ.

კომპანიამ შეიძლება შენიშნოს, რომ მისი ბრენდის სახელი ფერმკრთალდება და ახალი ბრენდის სახელი შექმნას, როდესაც ის პროდუქციის ახალ კატეგორიაში შედის, რომელსაც არც ერთი არსებული ბრენდის სახელი არ შეესაბამება. ისევე როგორც მრავალი ბრენდის სტრატეგია, ახალი ბრენდის სტრატეგიის შეთავაზებაც კომპანიის რესურსების დიდ დანახარჯებს ითხოვს და ზოგიერთ ინდუსტრიაში, როგორიცაა სამომხმარებლო შეფუთული საქონელი, მომხმარებლები და საცალო მოვაჭრენი ათვითცნობიერებენ, რომ არსებობს ზედმეტად ბევრი ბრენდი, რომელთა შორისაც განსხვავება ძალზედ მცირეა. ასე რომ სამომხმარებლო პროდუქციის დიდი მწარმოებლები ახლა იყენებენ მეგაბრენდის სტრატეგიას, რაც ნიშნავს სუსტი ბრენდების გაუქმებასა და რესურსების ხარჯვას იმ ბრენდებზე, რომელთაც ბაზარზე თავიანთ კატეგორიაში პირველი ან მეორე ადგილის მიღწევა შეუძლიათ.